ေခါင္းေဆာင္
______________
(အရွင္တိေလာကာဘိ၀ံသ)
ဥကၠ႒၊ မဘသ(ဗဟို)
- - - - - - - - - - -
သာကီေသြးဂ်ာနယ္ အတြဲ(၃)၊ အမွတ္(၂၃)မွ ေဖာ္ျပပါသည္။
ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည္မွာ မိမိဦးေဆာင္ရမည့္ အသိုက္အဝန္းအစုအဖြဲ႕အတြက္ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳႏိုင္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ဆိုလိုသည္။ မိသားစု ေခါင္းေဆာင္၊ ေက်းရြာေခါင္းေဆာင္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ိုင္၊ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း ေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္၊ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္စသည္ျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္သည္။ မည္သည့္ေခါင္းေဆာင္မဆို မိမိတာဝန္ယူ ဦးေဆာင္ရမည့္ အသိုက္အဝန္း၏အက်ိဳးကို ပထမဦးစားေပးရမည္။ က်န္ေသာအစုအဖြဲ႕မ်ားအတြက္ကား သင့္ေလ်ာ္႐ံုမွ် မကင္းရာမကင္းေၾကာင္း ဒုတိယဦးစားေပးအေနျဖင့္ ဦးေဆာင္ႏိုင္သေလာက္ ဦးေဆာင္ေပးဖို႔ လိုအပ္သည္။
မိသားစုေခါင္းေဆာင္သည္ မိမိ,မိသားစု၏ လိုအပ္ခ်က္အေရးအရာမွန္သမွ် မလြဲမေသြ တာဝန္ယူရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ တာဝန္ယူဆိုရာမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တာဝန္ယူသင့္တာ တာဝန္ယူရမည္။ ၫႊန္ၾကားသင့္တာ၊ ေစခိုင္းသင့္တာ၊ လႊဲသင့္တာစ သည္တို႕ကိုလည္း လိုအပ္သလိုစီမံရမည္။ တာဝန္ယူရမည့္ လိုအပ္ခ်က္ဆိုသည္မွာလည္း မိမိ,မိသားစုအေပၚ က်ေရာက္ဆဲ၊ က်ေရာက္လတၱံ႔ေသာ အႏၲရာယ္မ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးဖို႔ လိုအပ္သည္။ မိမိ,မိသားစု ႀကီးပြားေအာင္၊ ခ်မ္းသာေအာင္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္၊ ျပည့္စံုေအာင္၊ အဆင္ေျပေအာင္ စသည္တုိ႔ကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႕ လိုအပ္သည္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး စသည္ ျပည့္စံုေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔လည္း လိုအပ္သည္။ မိမိ,မိသားစု မေကာင္းက်ိဳးေပ်ာက္၊ ေကာင္းက်ိဳးေရာက္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ တာဝန္ယူရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။
ေခါင္းေဆာင္တိုင္းသည္ မိမိတာဝန္ယူရမည့္ သက္ဆိုင္ရာ အစုအဖြဲ႕အသိုက္အဝန္း၏ တာဝန္ကို ဦးစားမေပးဘဲ အျခားအစုအဖြဲ႕ အသိုက္အဝန္း၏ တာဝန္ကိုသာ ဦးစားေပးမည္ဆိုလွ်င္-
လုပ္သင္႕တာကို မလုပ္၊ မလုပ္သင္႕တာကို လုပ္သူသည္ လူ႔ဗာလျဖစ္သည္၊
ဟု အဂၤုတၱရနိကာယ္ ဧကနိပါတ္ ဗာလဝဂ္ (အံ-၁၊ ၈၂)၌ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားထားသည္။ ထိုသူမ်ိဳးကို ေလာက၌ မေယာင္ရာဆီလူး၊ တလြဲ ဆံပင္ေကာင္း၊ အေဖေက်ာ္ ပေထြးေမွ်ာ္သူ၊ အေမေက်ာ္ မိေထြးေမွ်ာ္သူ ဟု ဆိုေလ့ရွိသည္။ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္ သမၼတသည္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ၊ အေမရိကန္လူမ်ိဳးအက်ိဳးက ပထမဦးစားေပး၊ အျခားႏိုင္ငံ၊ အျခား လူမ်ိဳးအက်ိဳးက ဒုတိယဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိသည္။ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ ႐ုရွားစေသာ အျခားအျခားေသာ မည္သည့္ကမၻာ့ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္မဆို မိမိႏိုင္ငံ၊ မိမိလူမ်ိဳးအက်ိဳးကိုသာ ပထမဦးစားေပး႐ိုး ထံုးစံရွိၾကသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ မိမိအမ်ိဳးသားေရးကို ပထမဦးစားေပးျခင္း သည္ ဘုရားအစရွိေသာ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ လမ္းစဥ္ Óတတၴစရိယာ (မိမိေဆြမ်ိဳးအက်ိဳးကို ဦးစားေပးက်င္႕ေဆာင္ျခင္း) ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဘုရားအေလာင္းစေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ ေမ်ာက္ဘဝ ျဖစ္စဥ္က ေမ်ာက္တို႔၏ အမ်ိဳးသားအေရး၊ က်ီးဘဝျဖစ္စဥ္က က်ီးတို႔၏ အမ်ိဳးသားေရး၊ ေခြးဘဝျဖစ္စဥ္က ေခြးတို႔၏ အမ်ိဳးသားေရးအက်ိဳးကို သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကေၾကာင္း ဇာတ္ ေတာ္မ်ား၌ အထင္အရွားရွိခဲ့သည္။ ေဆြမ်ိဳးေတြကို ျပင္ပမထားနဲ႔၊ သဂၤ ဟတရားနဲ႔၊ ခ်ီးေျမႇာက္ေလ ဆိုေသာ Óတကာနၪၥသဂၤဟ မဂၤလာျဖစ္ ေအာင္ မဂၤလာလုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
-------------------------
ႏိုင္ငံသား
----------
ႏိုင္ငံတိုင္း၌ ေရွးအစဥ္အဆက္ကပင္ မူရင္းေနထိုင္လာခဲ့ၾကေသာ သူမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္သည္။ အိမ္သည္-လည္းျဖစ္သည္။ ေနာက္မွ အျခားကဝင္ေရာက္လာၾကေသာသူမ်ားသည္ ဧည့္သည္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဧည့္သည္,သည္ ဧည့္သည္တာဝန္ေက်ဖို႔လိုသည္။ အိမ္သည္, သည္လည္း အိမ္သည္တာဝန္ေက်ဖို႔လိုသည္။ လူတိုင္း တာဝန္ကိုယ္စီရွိ သည့္အားေလ်ာ္စြာ မိမိတို႔ဆိုင္ရာတာဝန္ ေက်ပြန္လွ်င္ ယဥ္ေက်းေသာ လူစားမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သူ႔ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ တာဝန္ကိုယ္စီ ေက်ပြန္ဖို႔လိုသည္။ ကိုယ္စီတာဝန္ေက်ပြန္လွ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ လူ႔ဝန္းက်င္ႀကီးျဖစ္မည္။
ဧည့္သည္မ်ားသည္ ဧည့္ဝတၱရားလည္း ေက်ပြန္႐ံုမက-
၁။ ေရာမေရာက္လွ်င္ ေရာမလိုက်င့္ဆုိသည့္အတိုင္း မိမိေရာက္ ရာေဒသ လူ႔အသိုက္အဝန္းႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ႏိုင္ ျခင္း၊
၂။ မိမိေရာက္ရွိရာ အိမ္သည္ႏိုင္ငံ၏ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိ ျခင္း၊
၃။ မိမိေရာက္ရွိ ေနထိုင္ရာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဥပေဒႏွင့္ ကိုက္ညီျခင္း-စေသာ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ညီၫြတ္ပါက သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ရွိမည္သာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မူရင္းတိုင္းရင္း သားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဧည့္ႏိုင္ငံသားသာျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိ လွ်င္ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ရရွိႏိုင္ပါသည္။
သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံ၏ ေျမေပၚမွာေန၊ ေရကိုေသာက္၊ အစာကိုစား၊ အရိပ္ကို ခိုလံႈခြင့္ေပးထားပါလ်က္ အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ိဳးခ်ိဳး ဆိုသည့္အ တိုင္း ဧည့္သည္က အိမ္သည္ကိုေစာ္ကား႐ံုမက တိုင္းရင္းသားမဟုတ္ဘဲ လ်က္ တိုင္းရင္းသားလုပ္လို႔လုပ္ စသည္ျဖင့္ မလိမ့္တစ္ပတ္ ကလိမ္က က်စ္လုပ္ၿပီး နဂိုမူရင္းမရွိသည့္ အမည္နာမသံုးၿပီး ႐ိုဟင္ဂ်ာစေသာ လူမ်ိဳးအသစ္ ဖန္တီးသူမ်ားကို မည္သည့္ႏိုင္ငံကမွ် လက္ခံႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။
ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္
အေနာ္ရထာ၊ က်န္စစ္သား၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းဘုရား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းစေသာ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ အက်ိဳးကိုသာ ပဓာနထားေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ျမန္မာ့ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းသည္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၍ ကိုယ့္အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကိုသာ အဓိကထားေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္တ ကြ ျမန္္မာလူမ်ိဳးတိုင္းသည္လည္း မိမိႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံ့သစၥာကို ေစာင့္သိၿပီး အိမ္သည္ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာပမာ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးစြာေနထိုင္ၾကသည့္ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားမ်ားကိုလည္း ေကာင္း၊ ဧည့္ႏိုင္ငံသားမ်ားကိုလည္းေကာင္း ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခား ဘဲ တန္းတူထား အခြင့္အေရးေပးၾကသည္ခ်ည္းသာျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံ့သစၥာကိုလည္း မေစာင့္သိ၊ အိမ္သည္ႏိုင္ငံသားမ်ားကိုလည္း ေစာ္ကား၊ သားေရေပၚအိပ္ သားေရနားစား ဆိုသလို ျမန္မာ့ေရကို ေသာက္ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာေနပါလ်က္ ျမန္မာ့ေျမကိုသိမ္း လူကိုယူ ဘာ သာကို ဖ်က္ဆီးေနၾကသည့္ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾက ေသာ ေရေမ်ာကမ္းတင္ ဗ်တ္ဝိ၊ ဗ်တၱ၊ ငဇင္ကာ၊ သိုဟန္ဘြား၊ အမရပူရ ၿမိဳ႕ဝန္ ကုလားဘိုင္ဆပ္၊ ကုလားငပိန္စသည္တို႔ကိုေတာ့ သူတို႔က်ဴးလြန္ သည့္ အျပစ္အားေလ်ာ္စြာ တာဝန္သိသူ၊ တာဝန္ရွိသူ ျမန္မာ့ေခါင္း ေဆာင္မ်ားက သုတ္သင္ရွင္းလင္း ဖယ္ရွားခဲ့ဖူးပါသည္။ ဒါဟာလည္း ကမၻာေပၚရွိ မည္သည့္ႏိုင္ငံမဆို မိမိႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ေစာ္ကားသူမ်ားအတြက္ ေပးဆပ္ေပးေလ့ရွိေသာ လက္ေဆာင္ပင္ျဖစ္ပါ သည္။ တရားေသာလုပ္ရပ္လည္းျဖစ္ပါသည္။ ၾသစေၾတးလ်ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂ်ဴလီယာေဂ်းလက္က ဧည့္သည္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားကုိ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေနလွ်င္ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဥပေဒကုိ လိုက္နာပါ။ မလိုက္နာႏိုင္ လွ်င္ ႀကိဳက္တဲ့ႏိုင္ငံကုိ ထြက္သြားႏိုင္သည္။ သင္တုိ႔ကုိ ကြၽန္မတို႔က ေခၚ ထားတာလည္း မဟုတ္။ သင္တို႔ဘာသာသင္တုိ႔ လာေနျခင္းသာျဖစ္ သည္။ သင္တုိ႔ႏွင့္ ကုိက္ညီေအာင္ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ဥပေဒကုိ ျပင္ေပးဖို႔ မလိုအပ္ ဟု စသည္ျဖင့္ ေျပာခဲ့သည့္စကားကုိ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား စံနမူနာ ယူသင့္သည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕တို႕သည္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္အ မည္ခံယူထားပါလ်က္ ျမန္မာ့ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာအေရးထက္ ကမၻာ့အေရး၊ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားအေရးအရာမ်ားကိုသာ ေရွ႕တန္း တင္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းသာ အတြင္္တြင္ေျပာေနၾကသည္။ သာဓကျပရလွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား မတရားခံရသည့္ ရခိုင္ မသီတာေထြး အသတ္ခံရသည့္ အေရးအခင္း၊ မိတၴီလာ ဦးေသာဘိတ အသတ္ခံရ သည့္ အေရးအခင္း၊ ဥကၠံ၊ လား႐ိႈး စေသာ အေရးအခင္းမ်ားႏွင့္ မေလး ရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ထိုင္းႏိုင္ငံစသည္တုိ႔၌ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အသတ္ခံရ၊ အႏွိပ္စက္ခံရသည့္ ကိစၥတိုင္း၌ ျမန္မာ့အမ်ိဳးသားေရးဘက္က ရပ္တည္ ေပးမႈ လံုးဝမရွိခဲ့ပါ။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာအမ်ိဳးသားမ်ား အနည္းငယ္သာရွိၿပီး ဘဂၤါလီကု လားမ်ား အမ်ားအျပားရွိသည့္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာေဒသ စသည္တုိ႔၌ အေရးအခင္းမ်ားျဖစ္္ေသာအခါ အမ်ားစု ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား က အနည္းစုလူမ်ိဳးျခားမ်ားကို အႏိုင္က်င့္သည္ဟု ေျပာင္းျပန္ေျပာသည္ ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အဆိုပါေခါင္းေဆာင္သည္ ဘယ္ဘက္က ရပ္ တည္ေနေၾကာင္း၊ ဘယ္သူ႔အေရးကို ဦးစားေပးေနေၾကာင္း သိႏိုင္ပါ သည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုေနထိုင္သည့္ ေဒသမ်ားမွာဆိုလွ်င္ေတာ့ ေျပာစရာပင္ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။
ယခုေလာေလာဆယ္ ျမန္မာျပည္ေဒသအသီးသီး ေရေဘး၊ မီး ေဘးစသည္ ႀကံဳေသာအခါ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ သနားငဲ့ညႇာကူညီ ေဖးမမႈ မရွိခဲ့ပါ။ ဘဂၤါလီမ်ား ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဖန္တီးသည့္ ဒုကၡသည္ စခန္း မီးေလာင္ရာ၌ကား နာရီပိုင္းပင္မဆိုင္း အလိုေတာ္ရိ ႏိုင္ငံ့သစၥာ ေဖာက္မ်ား သြားေရာက္ကူညီၾကသည္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိ အားကုိးတႀကီး ေရြးခ်ယ္ထားသူမ်ားသည္ တကယ္အားကိုးရာေရာက္ ပါရဲ႕လား။
ပါတီဝင္လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ အားလံုးကိုပင္ ဘာသာျခား လူမ်ိဳးျခားထံ အပ္ႏံွၿပီးတပည့္ခံခိုင္းျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္တစ္ခုလံုးကိုပင္ ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခားမ်ားကို ၫႊန္ၾကားခိုင္းျခင္း၊ မိမိကုိယ္တိုင္ပင္ ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခား အႀကံÓဏ္ယူၿပီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း၊ အစားအေသာက္ကိုပင္ ျမန္မာ့အစားအေသာက္ထက္ လူမ်ိဳးျခားအစား အေသာက္ကိုသာ ဦးစားေပးစားေသာက္ျခင္း စသည္တို႔ကို ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ထိုက္တန္/မထိုက္တန္ စဥ္းစားဖို႔လုိ ေၾကာင္း တင္ျပရင္း ေခါင္းေဆာင္ ဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို အဆံုးသတ္ အပ္ပါသတည္း။
ကဆုန္လဆုတ္ ၂-ရက္၊ ၁၃၇၈-ခု၊
(ေမလ ၂၃၊ ၂ဝ၁၆) တနလၤာေန့။
အရွင္တိေလာကာဘိဝံသ (အင္းစိန္)
ရြာမပရိယတၲိစာသင္တုိက္။
No comments:
Post a Comment