အပိုင္း (၂) တရားျဖဳတ္ၿပီး ဓားထုတ္ဖို႔မလိုတဲ့ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ၊ ေဇတ၀န္လက္ကမ္းစာစဥ္ (၂၂) ေဒါက္တာအရွင္ေသာပါက ( မဘသ ဗဟို ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ဘုရား)

တရားျဖဳတ္ၿပီး ဓားထုတ္ဖို႔မလိုတဲ့ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ အပိုင္း (၂)
ေဇတ၀န္လက္ကမ္းစာစဥ္ (၂၂)
ေဒါက္တာအရွင္ေသာပါက ( မဘသ ဗဟို ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ဘုရား)

နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
အျခားဘာသာႀကီးသံုးခုမွာ မိမိတို႔ဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းသာ လက္ထပ္ခြင့္ရွိသည္။ ဘာသာတူရာအခ်င္း ခ်င္းလက္ထပ္ယူမွ တရား၀င္သည္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္လက္ထပ္လွ်င္ တရားမ၀င္၊ တရား၀င္ျဖစ္လိုလွ်င္ သူတို႔ဘာသာသို႔ (အျခားဘာသာမ်ားကို ဆိုလိုသည္) ကူးေျပာင္းလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုဥပေဒမ်ဳိးျဖစ္ေနေတာ့ မိမိတို႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ဘာသာျခားကိုယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ တရား၀င္ဇနီးမယား ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ လံုး၀တရား၀င္မယားမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ တရား၀င္မယားျဖစ္ခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ ေတြးၾကည့္ေပါ့။ သူတို႔ဘာသာထဲကိုေျပာင္းလိုက္႐ံုမွတစ္ပါးအျခားမရွိဘူး။ အဲဒါဘယ္သူေတြ နစ္နာသြားပါသလဲ။ ေပါင္းသင္းၿပီးလို႔ ျပႆနာျဖစ္လာတဲ့အခါ ကြာရွင္းမႈလုပ္လိုက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ပိုင္ဆိုင္မႈ အေမြဆက္ခံပိုင္ခြင့္ဆိုတာ လံုး၀မရွိပဲ အေပ်ာ္မယား အပ်က္မယားဘ၀နဲ႔ ဇာတ္သိမ္းကာ ကိုယ္တစ္ခုအ၀တ္တထည္နဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါ တရားမွ်တမႈလား …။
လာျပန္ေသးတယ္။ ၁၉၅၄-ခုႏွစ္က ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာမိန္းမမ်ား ထိမ္းျမားမႈႏွင့္အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒရွိၿပီးသားျဖစ္လို႔ မလိုပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးေတြက အပိုလုပ္ေနတာပါလို႔လဲ ျပစ္တင္ၾကျပန္ေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ထို ၁၉၅၄-ခုႏွစ္ ဥပေဒဟာ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပျဖစ္ၿပီး ကြာရွင္းၾကတဲ့အခါမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား အေမြရပိုင္ခြင့္မ်ား မနစ္နာေစရန္သာ ကာကြယ္မႈေပးႏိုင္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကာကြယ္မႈမေပးႏိုင္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ၁၉၅၄-ဥပေဒဟာ ပစၥည္းကိုသာ ကာကြယ္ႏိုင္ၿပီး လူကိုလံုး၀ကာကြယ္မႈ မေပးႏိုင္တဲ့ဥပေဒျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။
ယေန႔ ျပႆနာမ်ဳိးစံုနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳေနရတာဟာ အဲဒီ ၁၉၅၄-ဥပေဒရဲ႕ အားနည္းမႈေတြေၾကာင့္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ တစ္ခုပဲေလ့လာလို႔ရေအာင္ တင္ျပပါမယ္။ ၁၉၅၄-ဥပေဒရဲ႕ ပုဒ္မ ၅ မွာ “လူပ်ဳိေဘာ္၀င္ၿပီးသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေသာ ေယာက္်ားတစ္ဦးႏွင့္ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ေအာက္မငယ္သည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးတို႔သည္ ဤဥပေဒအရ ထိမ္းျမားႏိုင္သည္” ဟုေဖာ္ျပထားတဲ့ အခ်က္အလက္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အသက္ (၁၄)ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီးေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ဳိးသမီးေလးကို ဘယ္ဘာသာျခားကမဆို (အသက္အရြယ္ ကန္႔သတ္ခ်က္မရွိ) လက္ထပ္ခြင့္ျပဳထားတဲ့ဥပေဒျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမိန္းကေလး ကိုေတာ့ အသက္ (၁၄)ႏွစ္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ဘာသာျခားကိုေတာ့ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္မထားဘူးဆိုကတည္းက တရားမွ်မႈရွိပါ့မလား … ။
ဒါဆိုရင္ ဒီဥပေဒရွိၿပီးသားမို႔မလိုပါဘူးလို႔ ေျပာဆိုေ၀ဖန္သူမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ႕ (၁၄)ႏွစ္အရြယ္ခ်စ္သမီးေလး ကို သက္ႀကီးရြယ္အို ဘာသာျခားႀကီးနဲ႔ မေပးစားရမွာစိုးလို႔လားဆိုတာကို ေတြးမိပါရဲ႕ … ရင္ေလးမိပါရဲ႕ …။
အဲဒီလို နစ္နာမႈမ်ဳိးေတြကို မျဖစ္ေစဖို႔ တစ္ျခားဘာသာမွာ လံုေလာက္တဲ့ ဥပေဒရွိသလိုမ်ဳိး မိမိတို႔ရဲ႕ဘာသာမွာ ရွိေစခ်င္တ့ဲအတြက္ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို ေတာင္းဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒမွာပါတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုမႈကို ေ၀ဖန္တာလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုေတာင္းဆိုရျခင္းကလည္း ဘာသာျခားေတြကိုႏွိပ္ကြပ္ဖို႔၊ ေထာင္ဒဏ္မ်ားအျပစ္ေပးခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ ခရစ္ယာန္လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၆၈-မွာ ေထာင္ဒဏ္ ၁၀-ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကိုသိတယ္ဆိုရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ဖို႔ ေတာင္းဆုိတာကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕ေနရပါသလဲ။ သူတို႔ဘာသာမွာ ရွိသလိုမ်ဳိး ကိုယ့္ဘာသာမွာ ရွိသင့္ေၾကာင္း တင္ျပေတာင္းဆိုျခင္းဟာ လြန္သြားလို႔လား … ။ သူတို႔ဘာသာ ရွိရင္းစြဲဥပေဒကိုျဖဳတ္ေပးရင္ ဒီဘက္လည္းေလ်ာ့ေပးလိုက္႐ံုေပါ့။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ မွ်တရာေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒဟာ အျခားဘာသာ ေတြထက္ ပိုၿပီးေတာင္းဆိုတာမဟုတ္ဘူး။ အျခားဘာသာမ်ားမွာရွိသလိုမ်ဳိး ကိုယ့္ဘာသာမွာလည္း ရွိသင့္လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဥပေဒမ်ားရွိသလိုမ်ဳိး ကိုယ့္မွာလည္းရွိသင့္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုတာကို ဘာ့ေၾကာင့္လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာလဲ … ။
တစ္ခ်ဳိ႕ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြ က်င့္သံုးေနတဲ့ ရွရီယာဥပေဒ (Sharia Law) ကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ -
၁။ မိန္းကေလးမ်ားကို ေမြးဖြားလာသည္မွစ၍ အသက္အတိုင္းအတာမရိွ လက္ထပ္ရယူႏိုင္သည္။
၂။ မုဒိန္းက်င့္ေသာအမႈသည္ မြတ္စလင္ေယာက္်ား (၄)ေယာက္ျမင္မွ အမႈေျမာက္သည္။
၃။ အိမ္ေထာင္သည္ေယာက္်ားသည္ မိန္းမအတိုင္းအဆမရွိ မိမိသေဘာျဖင့္ယူႏိုင္ေသာ္လည္း ငါးေယာက္ အထိသာယူရန္ အႀကံျပဳထားသည္။
၄။ မြတ္စလင္ဘာသာကို လက္ထပ္ရင္ မြတ္စလင္ဘာသာသာျဖစ္ရမည္။ ဘာသာျခားႏွင့္ လက္ထပ္ျခင္းကို ခြင့္မျပဳ။
၅။ အစၥလာမ္ဘာသာကို ေစာ္ကားေသာ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားကို ေသဒဏ္ေပးသည္။
၆။ အစၥလာမ္ဘာသာက အျခားဘာသာသို႔ေျပာင္းကာ အစၥလာမ္ဘာသာအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာသူကို ေသဒဏ္က်မည္။
ဒါဟာ ရွရီယာဥပေဒရဲ႕ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္၀က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အျမည္းသေဘာေလး ေလ့လာလို႔ရေအာင္ တင္ျပလိုက္တာပါ။
၎ရွရီလာဥပေဒကို အီဂ်စ္၊ အီရန္ႏိုင္ငံရွိ မြတ္စလင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားက အ၀တ္ဗလာျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပ ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းေတြမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလိုမတရားတဲ့ ဥပေဒမ်ဳိးကို တစ္ခ်ဳိ႕အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြက ေတာင္ လက္မခံဘဲကန္႔ကြက္ၾကတာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလိုမတရားတဲ့ဥပေဒမ်ဳိးကို တစ္ခ်ဳိ႕အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ေတြကေတာင္ လက္မခံဘဲ ကန္႔ကြက္ၾကတာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
တစ္ခါ အီရတ္ႏိုင္ငံ၏ အသစ္ျပင္ဆင္ေရးဆြဲလိုက္သည့္ ဥပေဒၾကမ္း၌ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ႏုနယ္ေသာ မိန္ကေလးမ်ားကို လက္ထပ္ႏိုင္႐ံုမွ်မက ခင္ပြန္းသည္အလိုက် အခ်ိန္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ေရးသုခခံစားႏိုင္ေၾကာင္းပါ ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္ထဲသို႔ တင္သြင္ထားေၾကာင္း ဖတ္႐ႈလိုက္ရပါတယ္။ ယင္းဥပေဒၾကမ္းမွာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္က အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဆႏၵမပါေသာ္လည္း အမ်ဳိးသားမ်ားအလိုရွိပါက အတင္းအဓမၼဆႏၵျဖည့္တင္း ႏိုင္ေၾကာင္းအခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ညီပါသလား …။ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ ရွိပါသလား …။ စဥ္းစားၾကဖို႔ပါ။
ဒါတင္မကေသးဘူး။ ၇. ၄. ၂၀၁၄ ေန႔ထုတ္ ျပန္ျမန္မာသတင္းဂ်ာနယ္ သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ ပါကစၥတန္ ခရစ္ယာန္စံုတြဲတစ္တြဲဟာ တမန္ေတာ္မိုဟာမက္ကို ေစာ္ကားသည့္စာပို႔မႈျဖင့္ ေသဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ( BBC - ၆. ၄. ၁၄ ခ်ယ္ရီ)
ဒီလိုအေနအထားမ်ဳိးေတြကိုေရာ ဘယ္သူကမတရားတဲ့လုပ္ရပ္ပါလို႔ ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကသလဲ။ တရားမွ်တမႈေရာ ရွိပါရဲ႕လား … ။
ယခု မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေတာင္းဆိုမႈေတြထဲမွာ အဲဒီလို တရားမမွ်တမႈေတြ မပါပါဘူး။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကြဲျပားေအာင္၊ တစ္ဘာသာႏွင့္ တစ္ဘာသာ ျခားနားေအာင္ စည္းျခားတဲ့ဥပေဒမ်ဳိး။ အမ်ဳိးတူတူ မတူတူ၊ ဘာသာ တူတူ မတူတူ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေတာင္းဆိုမႈမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား မည္သူမည္၀ါႏွင့္ လက္မထပ္ရလို႔ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းမရွိပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားသည့္ ဥပေဒ မဟုတ္ဘဲ အကာအကြယ္ေပးသည့္ ဥပေဒျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။
အကယ္၍ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ မရွိဘူးဆိုရင္ ဘာသာျခားရဲ႕ ဥပေဒအတိုင္းသာ ဆံုးျဖတ္ျခင္းခံရမွာျဖစ္သလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ အခြင့္အေရးေပါင္းမ်ားစြာတို႔ ဆံုး႐ႈံးနစ္နာၾကရမွာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒဟာ ကိုယ့္လူမ်ဳိး ကိုယ့္ဘာသာကို ကာကြယ္ေပးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အျခားလူမ်ဳိး အျခားဘာသာကို ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားျခင္းမရွိေၾကာင္းကိုလည္း သေဘာေပါက္ၾကေစလိုပါတယ္။
ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အႏၱရာယ္ေတြကို ကာကြယ္တဲ့ေနရာမွာ မိမိအတြက္ေရာ အမ်ားအတြက္ပါ မထိခိုက္ မနစ္နာေစပဲနဲ႔ ကာကြယ္တဲ့နည္းမ်ဳိးကို သံုးသင့္ပါတယ္။ တိုက္ခိုက္ေသေက်ပ်က္စီးၿပီးမွ ရမယ့္ကာကြယ္နည္းက မေကာင္းလွေပဘူး။ မျဖစ္ခင္ႀကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္းကို က်င့္သံုးတဲ့နည္းေတြထဲမွာ ဥပေဒနဲ႔ကာကြယ္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေတာင္းဆိုရျခင္းဟာ ဥပေဒနဲ႔အညီ ကာကြယ္နည္း ကို က်င့္သံုးလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သတ္ဖို႔ျဖတ္ဖို႔ အျခားဘာသာကို အႏိုင္က်င့္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္သာမဟုတ္၊ ဘာသာေပါင္းစံုတို႔အတြက္ အက်ဳိးရွိေစမည့္ ဥပေဒမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိေသာ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးဆန္သည့္ ပဋိပကၡမ်ားကိုပါ ၿငိမ္းခ်မ္းေစမည့္ ဥပေဒမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒျပ႒ာန္းဖို႔မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္အသိနဲ႔ကိုယ္ထိန္းသိမ္းလိုက္ရင္ ရတာပါပဲဆိုတဲ့ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာတဲ့သူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ သူေတာ္ေကာင္းလိုလို ပညာရွိႀကိးလိုလိုလုပ္ၿပီး ေ၀ဖန္လိုက္တာျဖစ္ပါ တယ္။ အသိတရားနဲ႔ကာကြယ္ဖို႔ဆိုတာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တယ္ဆိုတာ ထိုေ၀ဖန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ သိႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ အသိတရားနဲ႔ကာကြယ္တာဟာ ေကာင္းေပမယ့္ ဘယ္သူေတြက က်င့္သံုးႏိုင္မွာလဲ။ ရာႏႈန္းျပည့္ဆိုတာဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥပဲမဟုတ္လား။ တကယ္တမ္း အသိတရားနဲ႔သာ လိုက္နာၾကမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဥပေဒေတြျပ႒ာန္းေပးစရာကို မလိုဘူး။ အခ်ဳပ္ေထာင္ေတြလည္း ထားစရာမလိုေတာ့ဘူး။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြသာ မဟုတ္လူသားတိုင္းဟာ မျဖစ္မေန လိုက္နာေစာင့္ထိမ္းရမယ့္ လူ႔က်င့္၀တ္ငါးပါး သီလဆိုတာ ရွိပါတယ္။ အသိတရားနဲ႔သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒမလိုပါဘူး ဆိုတဲ့ သူေတြကို “ငါးပါးသီလကို ကိုယ့္အသိနဲ႔ထိန္းတာ ဘယ္ႏွစ္ပါးလံုၿပီလဲ” လို႔ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ငါးပါးသီလသာ တကယ္လံုမယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သတ္စရာ၊ ျဖတ္စရာ၊ အႏိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္ စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ လူဆိုးသူခိုးဆိုတာလည္း မရွိႏိုင္ဘူး။ သူတစ္ပါးသားသမီး အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ မိန္းကေလးမ်ားကို အဓမၼျပဳက်င့္စရာအေၾကာင္းကို မရွိဘူးမဟုတ္လား။
အသိတရားနဲ႔ ထိန္းႏိုင္ေအာင္လည္း မ်ဳိးဆက္သစ္ရင္ေသြးငယ္ေတြကို ဘာသာေရးအသိေပးမႈေတြ၊ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းေတြနဲ႔ အသိပညာေပးတာေတြလုပ္ေနပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း ဥပေဒနဲ႔ ကာကြယ္မႈေတြ ကို လုပ္ေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အျခားဘာသာမ်ားတြင္ “ဘာသာမတူလွ်င္ လက္မထပ္ရ” ဟူေသာ တားျမစ္ခ်က္ ဥပေဒမ်ဳိးရွိသကဲ့သို႔ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္အမ်ဳိးသမီးမ်ားကိုလည္း မည္သည့္လူမ်ဳိးကမဆို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္လွ်င္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားရယူခြင့္ရွိ ေၾကာင္း ျပ႒ာန္းေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဤသည္မွာ ကိုယ့္ျခံစည္း႐ိုး ကိုယ္ကာျခင္း၊ ကိုယ့္အမ်ဳိး ကိုယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖစ္၍ အထက္ပါ ဘာသာႀကီးသံုးခုတို႔၏ ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္ကို ရဖို႔ရန္အတြက္ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၄၇-ႏွင့္အညီ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရရန္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ေတာင္းဆို တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆိုလိုသည္မွာ အစၥလာမ္၊ ဟိႏၵဴ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား ရရွိထားၿပီးျဖစ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားအတိုင္း ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း တန္းတူရရွိေစရန္ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၄၇-ႏွင့္အညီ ေတာင္းဆိုျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ညီသကဲ့သို႔ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္လည္း ညီၫြတ္ပါေပတယ္။
ဗုဒၶ၀ါဒအတိုင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပီပီ တရားဓမၼႏွင့္ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္သြား ၾကရမွာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာမတူေပမယ့္ အေျခခံလူ႔ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္သာ ရွိၾကမယ္ဆိုရင္ အတူတကြယွဥ္တြဲ၍ မေနထိုင္ႏိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။
“အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔” ကေတာင္းဆိုေသာ ဤ “အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ” ဟာလည္း တစ္ပါးသူတစ္ျခားဘာသာ၀င္တို႔အား ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္တဲ့ ဓား မဟုတ္ဘဲ မိမိတို႔ထံသို႔ ေစာ္ကားထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္လာလ်င္ ခုခံကာကြယ္ေပးမည့္ ဒိုင္း သာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ ဓား အျဖစ္နဲ႔ ခုတ္ဖို႔မဟုတ္။ ဒိုင္း အျဖစ္နဲ႔ ကာဖို႔သာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ တရားျဖဳတ္ၿပီး ဓားထုတ္စရာမလိုေလာက္ေအာင္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ “အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ” တစ္ရပ္ အျမန္ေပၚေပါက္ေရးကို ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆို၍ အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ၾကပါစို႔ဟု တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လိုက္ရ ပါတယ္။

ေမတၱာျဖင့္ -
ေဒါက္တာအရွင္ေသာပါက
မ.ဘ.သ (ဗဟိုဦးေဆာင္)